1استادیار گروه زبان و ادبیات انگلیسی، دانشگاه رازی کرمانشاه، ایران
2دانشجوی دکتری زبان‌شناسی همگانی، دانشگاه رازی کرمانشاه، ایران
چکیده
اصطلاح مشخصبودگی معمولاً برای اشاره به گروههــای اسمـی به کار میرود. در این مقاله بر پایۀ تعریف اِنک (1991) و کریمی (1999, 2003) از مشخصبودگی، تکواژ «ægæ» را در انتهای برخی اسمهای موجود در جایگاه‌های مختلف نحوی به‌عنوان علامت ساختواژی مشخصبودگی در کردی کرمانشاهی بررسی کرده‌ایم و با استفاده از شواهد و دادههایی مانند حـضور اجباری تکواژ مذکور، نه‌تنها در برخی از گروههای اسمی معرفه، بلکه در بعضی از گروههای اسمی نکره نشان دادهایم که برخلاف نظر ادموندز (1955)، مکنزی (1961)، یارمرادی (1384) و بهادر (1390) این تکواژ در کردی کرمانشاهی نشانگر مشخصبودگی است، نه معرفگی. در پایان، کردی کرمانشاهی را در تقسیمبندی لاینز از زبانها (1999)، از نظر داشتن علامتهای معرفگی و نکرگی، جزو زبانهایی قرار دادیم که تنها نشانۀ نکره دارند. با توجه به اینکه در دستور زایشی یکی از اصول بنیادین این است که آن بخش از دانش زبانی که در ذهن سخنگویان یک زبان قرار دارد یکسان است، داده‌ها از سخنان نگارندگان به‌عنوان سخنگویان بومی این زبان جمعآوری و با استفاده از روش استدلالی بررسی شده‌اند. چارچوب نظری استفاده‌شده در این تحقیق، نظریات انک (1991) و کریمی (1999) در خصوص مشخصبودگی است.
1Assistant Professor, Department of Enghlish Language and Litearature, Razi University, Kermanshah, Iran
2Ph.D. Student, Department of Linguistics, Razi University, Kermanshah, Iran
چکیده [English]
Specificity usually refers to one of the properties of noun phrases. In this study, drawing upon the definition of specificity by Enç (1999) and Karimi (1999 and 2003), the Kurdish morpheme “ægæ” is investigated as the morphological marker of specificity in noun phrases in different syntactic positions. Using a wide range of evidence and data such as the obligatory presence of “ægæ” at the end of definite and some of the indefinite noun phrases, it is argued that unlike what Edmonds (1995), MacKenzie (1961), Yarmoradi (1384) and Bahador (1390) point out, in Kermanshahi Kurdish this morpheme indicates specificity and not definiteness. Finally, based on Lyons’ classification of languages (1999), Kermanshahi Kurdish is placed among the languages, which only mark indefiniteness. Regarding the fundamental principle in Generative Grammar that the linguistic knowledge in the mind of speakers of a language is similar, the data were collected from the authors’ speech using the argumentative methodology. The theoretical framework was based on the viewpoints of Enç (1991) and Karimi (1999) on specificity.
ابتدای صفحه